|2020|

Girion

Girion

Droga dłużyła się Girionowi niemiłosiernie. Co prawda Efia wygrywała coraz to inne melodie na flecie, co z pewnością było ciekawym urozmaiceniem podróży, jednak nie zmieniało to faktu, że był już środek nocy.
-Jak daleko jeszcze będziemy...-
I wtedy Girion to zobaczył. Plama skrzepłej krwi na wygniecionej połaci ściółki leśnej- tu z pewnością leżało ciało, którego teraz nigdzie nie było.
Girion zszedł z konia i z pewnej odległości zaczął badać wszelkie ślady w świetle pochodni. Nie był tropicielem, ale znał się jako tako na śledztwach...
-Ślady krwi prowadzą dokładnie w to miejsce, a potem z powrotem, mniej więcej w kierunku miasta. Tyle że ślady w drugą stronę są mniej widoczne, ledwo dostrzegalne wręcz w porównaniu z pierwszymi. Ktoś musiał zabrać stąd ciało po kilku godzinach od nastąpienia zgonu...-
Girion urwał, gdy przypomniał sobie że dla jego rozmówczyni to nie "ciało", tylko do niedawna żywy przyjaciel.
-Wybacz... skrzywienie zawodowe.-
Jednak zaraz potem zauważył jeszcze jeden trop i odezwał się ponownie:
-Spójrz, to wygląda jak... psie odchody? Nie krzyw się tak, to oznacza dokładnie tyle że ktoś użył psów gończych by Was znaleźć... I to nie mógł być pojedynczy strażnik któremu nagle odbiło i zaczął strzelać komuś w plecy.-
Girion spojrzał na Efię i spytał krótko:
-Co zamierzasz teraz z tym zrobić?-

ciniak

Efia de Bardorff

- Spalić i wybić do nogi? Może być? Czy może zbyt honorowe, jak na takie ścierwa? - zapytała ironicznie.
Ledwo stała ze zmęczenia. Nawet buchająca wściekłość nie potrafiła jej zmobilizować do jakiegokolwiek myślenia.
- A teraz idę spać.
Chwyciła konia za uzdę i zaczęła poruszać się w głąb lasu, wypatrując zaspanymi oczami kawałka ziemi, gdzie będzie można się ułożyć na parę godzin.

Girion

Girion

Spoglądał za oddalającą się w knieję Efią nie mogąc wydusić z siebie słowa. Spodziewał się wybuchu gniewu u Efii, ale jak miał sobie z nim niby poradzić? Jednego był pewien- nie mógł zostawić jej w środku lasu na pastwę losu- to byłoby jeszcze gorsze niż gdyby zerwał z siebie tabard, wyrzucił miecz i zapukał do najbliższego gospodarstwa z zapytaniem czy nie potrzebują tam parobka przy karmieniu trzody... Jakkolwiek wredna by nie była ta elfka, cały czas pozostawała kobietą.
-Pani, błagam, pohamuj swój gniew. Odpocznij wpierw, ochłoń, a jutro pomyślimy co począć w tej sytuacji...-
Urwał gdy zdał sobie sprawę że Efia zamierza nocować w tym miejscu, praktycznie tam gdzie stoi.
-Nie wolisz wrócić na polanę.? Tam będzie bezpieczniej.-
Mówił przedzierając się przez chaszcze za Efią, ciągnąc Agnes za uzdę...

ciniak

Efia de Bardorff

Efia popatrzyła na Giriona zamglonym wzrokiem i jedynie wyszeptała
- Prowadź.
Nie miała zamiaru się kłócić, tłumaczyć, ani cokolwiek innego. Na razie sen, później stos trupów. Bez większych obaw podążała za Girionem. Nie lubiła takich honorowców, ale chociaż w takich sytuacjach mogła przypuszczać, że jest bezpieczna.

Girion

Girion

Skinął głową i podziękował w duchu losowi, że tym razem obyło się bez ironizowania.
-Zgoda. Zatem jak najszybciej na polanę, ja także padam z nóg...-
Dosiadł Agnes i razem skierowali się traktem z powrotem do ogniska. Tym razem nieco szybciej.
-Teraz się udało, tylko jak jutro odwieść ją od zamiaru wybicia całego Flotsam? Swoją drogą nie dziwię się jej, ale wolałbym aby jutro na spokojniej do tego wszystkiego podeszła...-

Hombre

Północ minęła dawno temu i niedługo miał wstawać świt, robiło się już widno. W momencie gdy Idalia zmieniała się na wartę z Altairem wjechaliście na polane. Szybko ułożyliście się do snu, oboje padaliście z nóg to też momentalnie posnęliście. Dla niewyspanego Altaira reszta nocy zapowiadała się nużąco i nieciekawie.

***
Okolice skrywały gęste mgły...
Wszystkich obudził chłodny świt jedynie Girion ciągle spał, ogień ciągle raźno trzaskał albowiem Altair zadbał by ten nie wygasł. Wszyscy po za Idalią byli niewyspani, ona jedyna czuła się raźno i rześko.

Karmen

Idalia

Dziewczyna nigdy nie potrzebowała dużo snu. Poza tym jej pora pilnowania polany pozwalała jej dostatecznie odpocząć. O świcie zaczełą krążyć po lesie niedaleko polany żeby poszukać czegoś do jedzenia.

Altair Drake

Altair Drake
Altair zdziwił się przyprowadzeniem przez Giriona do obozu elfki, jednakże zrozumiał czemu to zrobił. Noc dłużyła mu się nie miłosiernie tak bardzo że aż zaczął się bawić w poetę a nawet próbował czytać(a może czytał). Przywitał go chłodny świt a on sam czuł się nie wyspany. Więc jedyne co mu zostało to poranne rzeczy(nie chce mi się tego opisywać) po czym założył zbroję i gotował się do drogi.

ciniak

Efia de Bardorff

Efia z bliska przyjrzała się reszcie tej małej grupki. Zdziwiła się lekko, że nikt nie zwracał na nią uwagi, chociaż pojawiła się między nimi nawet bez jakiegokolwiek przywitania. Odłożyła plany werbowania ich, gdyż jeśli słowa tego śpiocha, w tej chwili popatrzyła na Giriona, były prawdą dwoje wojaków by nie wystarczyło. Powoli zajęła się szczątkową poranną toaletą. Następnie przegryzła co tam jej wpadło w ręce z jej zapasów żywieniowych.
- Więc dokąd teraz będziecie zmierzać? - rzuciła między Idalię i Altaira.
Parzyła raz na jedno, raz na drugie wyczekując odpowiedzi.
- Niech tylko powiedzą, że do Flotsam - pomyślała ironicznie.
Jej akurat na pewno nie powieje znów w stronę tego miasta.

Altair Drake

Altair Drake
-Ja do Flotsam, Girion za pewne też. Obaj mamy tam sprawy do załatwienia. A wy dokąd zmierzacie? Też do Flotsam czy do może innej mieściny.
Altair powiedział zgodnie z prawdą. Flotsam może być tym co go naprowadzi na trop zdrajcy a może nawet na jego wrogów.

Karmen

Idalia

-A może zabrać się z nimi... - myślała chwilkę, podróż w pojedynkę już dawno jej się znudziła a w grupie zawsze raźniej, nie wspominając o tym, że o wiele bezpieczniej
- Jeśli to nie problem, będę Wam towarzyszyć... - objęła wzrokiem Giriona i Altaira.

ciniak

Efia de Bardorff

- No ja raczej nie wybieram się do Flotsam na pewną śmierć. Raczej postaram się powędrować, gdzieś gdzie nie witają Cie strzałami z kuszy. - odpowiedziała szyderczo Efia.
- Na razie nie mam pomysłu. Miałam to przemyśleć w Flotsam, ale jak widać nie wyszło. - Efia również nie miała powodu by kłamać.
- Więc może, któreś z was wskaże mi drogę do jakiejś poważnej mieścimy w odróżnieniu do Flotsam? - rzuciła Efia nie oczekując raczej odpowiedzi.
- A ten co? - popatrzyła na Giriona
Efia podeszła do śpiocha i raczej bez ceremonialnie obudziła go.
- Witając w świecie morderców - ironicznie przywitała Giriona.

Girion

Girion

Girion spał sobie w najlepsze, i ani poranny chłód, ani świt, nie były w stanie mu w tym przeszkodzić. Co innego, gdy ktoś zacznie go szturchać...
-Tak, tak, już wstaję...-
Z niechęcią przewrócił się na drugi bok i od razu prawie by zasnął, ale gdy usłyszał głos Efii (- Witając w świecie morderców -), od razu przypomniał sobie wydarzenia wczorajszej nocy, co bardzo skutecznie spędziło mu sen z powiek.
Z wyraźną niechęcią usiadł i przeciągle ziewnął, zasłaniając usta dłonią. Następnie rozejrzał się nieprzytomnym wzrokiem po pozostałych.
-Efia... Altair... Idalia... chyba wszyscy są. Nienawidzę wstawać o tak nieludzkiej porze...-
-I ja także Cię pozdrawiam, Efio de Bardorff w ten dość wczesny poranek. Pozdrawiam z resztą wszystkich...-
Stłumił kolejne ziewnięcie, wstał i zaczął powoli zbierać się do porządku dziennego.
-Poznaliście się już? Jak tam... plany?-
Spytał najostrożniej jak potrafił, jedząc jednocześnie śniadanie ze swoich zapasów.

Altair Drake

Altair Drake
-Niestety tacy cholerni rasiści się zdarzają i jest ich dużo, za dużo.
Wysłuchał tego co mówił Girion po czym powiedział.
-Ja mam pewne sprawy we Flotsam ty chyba też. Idalia chce się zabrać z nami mi to nie robi różnicy z kim podróżuje. Czy to człowiek, elf czy krasnolud. Kompan to kompan. Pani się nie przedstawiła pani....
Powiedział do elfki Altair. Czekając na odpowiedź po czym kontynuował.
-Najbliższa mieścina znajduje się kilka dni drogi stąd wiec nie sądzę czy się teraz by opłaciło. Lecz Girion ty chyba masz duże stanowisko więc mógłbyś im kazać wpuścić Efie oczywiście gdyby zechciała z nami iść.
Powiedział po czym zabrał się za śniadanie.

ciniak

Efia de Bardorff

- Efia de Bardorff - odpowiedziała Altair'owi.
A po jego słowach zaczęła się uważnie przyglądać Girionowi.
- Duże stanowisko? O co mogło mu chodzić? - zastanawiała się Efia, czekając na odpowiedź Giriona.